IMO Nedir? IMO Kodu Ne Demek?
Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) Birleşmiş Milletler tarafından 1948 yılında temelleri atılıp 10 yıl sonra 1958 yılında resmen çalışmalarına başlayan bir kuruluştur. Kuruluşun, gemicilik kesimine tesir eden her türlü teknik mevzuyu ele alarak milletlerarası ticaretle uğraşan ülkelerin mevzuat ve uygulamaları açısından hükümetler arasında iş birliği sağlamak denizde güvenlik, seferler nedeniyle gemilerden kaynaklanan deniz kirliliğini önlemek ve denetimini sağlama, uygulama aktifliği yüksek standartların kabulünü teşvik edip kolaylaştırmak gayeleri ortasındadır.
IMO “daha emniyetli sefer ve daha pak denizler” ideolojisine sahip bir örgüt olup, komite ve alt komiteler tarafından çalışmaları yürütülür. Kuruluşundan itibaren birçok kontrat ve protokolü geliştirmiş ve denizde güvenliği, kirliliğin önlenmesi ve öbür gözlenen sorunlarla ilgili olarak kod ve tavsiyeler kabul etmiştir. IMO kararları, söylendiği üzere tavsiye niteliğinde olup, üye devletler tarafından onaylansa bile ulusal mevzuat ile desteklenmeden geçerliliği bulunmaz. Ulusal kanunlarla kabul edilmesi takdirde yürürlüğe girer.
Denizcilik kesiminde aksayan her faaliyette, sonuç olarak az yahut çok güvenliği etkilemektedir. Bu nedenle denizcilikteki güvenlik konusun çalışılıp Denizde Can Güvenliği Milletlerarası Kontratı (SOLAS), Denizde Çatışmayı Tedbire Tüzüğü (COLREG) ve Gemi Adamlarının Eğitim, Belgelendirme ve Vardiya Tutma Standartları (STCW) üzere gemi, seyir ve mürettebata yönelik pek çok mukavele ve siyasetler ile kozmik boyutlu güvenlik kodları kabul edilmiştir. IMO birinci vakitlerinde, memleketler arası kodlar ve mukavelelerin hazırlanması üzerine dururken, günümüzde IMO bu kontratların, kodların ve başka kuralların ülkeler tarafından kabul edilip iç hukuka geçirilmesi ve aktif bir halde uygulanması ismine çalışmalarına devam etmektedir.
REFERANS
Ayan M.Baykal T.(2010), MEMLEKETLER ARASI DENİZCİLİK ÖRGÜTÜ VE ETRAF: TÜRKİYE’NİN ÖRGÜT İÇİNDEKİ DURUMU, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s:275-297.
